Happy New Year!

Ik lig momenteel aan het zwembad op Koh Phi Phi de Top 2000 te luisteren in het zonnetje, heel gek is dat. Echoes van Pink Floyd speelt nu en het mannetje van de radio zei dat er misschien wel mensen speciaal de wekker hadden gezet voor dit nummer. Ik had dat normaal gesproken zeker gedaan (geweldig nummer!), maar hier was dat niet nodig. Het is hier namelijk 6 uur later en dus midden op de dag. Dar betekent ook dat ik straks al gelukkig nieuw jaar kan zeggen terwijl jullie nog aan de oliebollen zitten. Tijdzones blijven een vreemd fenomeen!

Ik vind zelf de laatste week van het jaar altijd de leukste week, omdat het eten zo lekker is, je al je goede vrienden en familie sowieso ziet in die week, en omdat er zo'n typisch eindejaarssfeertje hangt. De feestdagen hier zijn wat dat betreft heel anders, maar daarom zeker niet minder leuk.

Zoals ik in mijn vorige post al aangaf heb ik Kerstmis gevierd op Langkawi in Maleisië. Ik heb een hele leuke Kerstmis gehad met Camille, Tomas en nog een aantal anderen die we daar ontmoet hadden. Op Kerstavond hebben we gefeest in een bar vlakbij het strand, was erg geslaagd! Mijn kleren van die avond kan ik helaas weggooien want glow in the dark bodypaint is helemaal hip hier en gaat helaas niet uit je kleren.

Eerste Kerstdag hebben we lekker op het strand gelegen en niet veel gedaan, lekker bijkomen van de alle activiteiten van de afgelopen tijd. 's Avonds hebben we heel lekker Mexicaans gegeten. We hadden 's middags al een paar lekkere flessen wijn gekocht bij de tax-free shop en die hebben we na het eten op het strand opgedronken. 

Op Tweede Kerstdag hebben we een aantal dingen bezocht op Langkawi, zoals de 7 watervallen en de kabelbaan de berg op, met een prachtig uitzicht. We zijn 's avonds vroeg naar bed gegaan want de dag erop stond ons een heeele lange reis naar Thailand te wachten. De afstand van A naar B was misschien tweehonderd kilometer ofzo (gokje hoor, misschien ook wel wat verder, maar niet gigantisch ver in elk geval). Maar ja, OV in Thailand... Wat zal ik ervan zeggen. Een kleine afstand die je met de boot, taxi, bus en nog een taxi moet afleggen levert je al zo een hele dag reizen op.

Eenmaal aangekomen in Krabi, Thailand, kregen we te horen dat alle accommodaties op Tonsai Beach waar we naar toe wilden al vol zaten. We besloten dus één nachtje in Krabi zelf te overnachten en gingen op zoek. Na een lange zoektocht vonden we rond een uur of tien 's avonds eindelijk een hotelletje, pfieuw! Was al bang dat we op het strand moesten slapen hihi.

De dag erop pakten we de boot naar Tonsai Beach, ook wel klimmersparadijs genoemd. Daar vonden we gelukkig na een tijd zoeken wel accommodatie en we besloten meteen klimspullen te huren. Zo heb ik dus, voor het eerst van mijn leven, rotsklimmen gedaan! Ik ben maar één keer omhoog geweest hoor, want jeetje wat is dat eng!

De dag erop is de rest van de groep op Tonsai gebleven en pakte ik de boot naar Koh Phi Phi, waar ik nu ben. Hier ga ik namelijk vanavond oud en nieuw vieren met Sylke en Bibi! Super leuk! Een aantal maanden terug hadden Bibi en ik (Syl zat al in Hong Kong) een afspraak gemaakt dat we elkaar 29 december om 1u 's middags in Thailand zouden treffen. Dit is gelukt en de eerste twee dagen waren tot nu toe super leuk en lekker Nederlands (patat met mayonaise, pizza's, pannenkoeken etc). Ja ik weet het, erg ongezond allemaal maar de goede voornemens komen morgen pas!

Nu is het verder een soort van een hype om op deze dag een 'samenvatting' te maken van het afgelopen jaar.

2013 was...

- het jaar dat ik het gekke idee kreeg om in mijn eentje acht maanden naar Azië te gaan, het jaar dat mama mij in februari meenam naar Thailand om me alvast te laten 'wennen' aan Azië en om te kijken of dit echt was wat ik wilde.

- het jaar dat ik ein-de-lijk middelbare schooldiploma heb gehaald! 

- het jaar waarin ik zo gigantisch veel heb gewerkt om mijn geld bij elkaar te sparen, totally worth it!

- het jaar dat ik naar Sziget ging, en een onvergetelijke verjaardag heb gehad!

En bovenal, het jaar van voorbereidingen op mijn reis, en van de reis zelf.

Ik ben nu dik twee maanden van huis weg, en ondanks dat ik sommige dingen wel mis, zou ik echt nog niet naar huis willen! Ik heb al zoveel bijzondere dingen meegemaakt!

2013 was... een geweldig jaar voor mij!

Alvast een heel gelukkig 2014 voor iedereen en heel veel plezier vanavond! Eet een oliebol voor me :)

Surfing the waves in Cherating!

Zoals ik mijn afgelopen post al had aangekondigd, heb  ik de afgelopen anderhalve week gesurfd in Cherating, een klein dorpje aan de Oostkust van Maleisie. Surfen is een van die dingen die ik altijd in mijn leven al een keer wilde doen, en toen ik getipt werd over deze plek heb ik dan ook niet getwijfeld om hierheen te gaan. Ik kan jullie vertellen, het was het waard! Wauw, wat een vette sport! Niet alleen het surfen zelf, maar alles wat ermee te maken heeft is vet! De laidback sfeer, de mensen, de kleding, de muziek, het strand, het dagelijkse beachvolleyballen na het surfen, de biertjes die daarna komen, de seafood... Zo kan ik nog wel even doorgaan, hihi.

Cherating is een van de kleinste dorpjes die ik ooit heb gezien. Het bestaat uit maarliefst een straat, waaraan een paar kleine winkeltjes en restaurantjes zitten, and that's it. Je zou zeggen dat er dan dus ook niks te beleven valt, maar niets is minder waar. De locals zorgen goed voor hun dorpje en ook voor de toeristen. Wij (ik en Tomas, en later met Larissa en Bird) verbleven bij Maznahs Guesthouse. Mocht iemand ooit nog naar Cherating gaan, dan is dit absoluut een aanrader! Een klein bungalowparkje dat behoorlijk beschadigd was door de overstromingen van twee weken terug, maar alsnog echt een topplek! De eigenaren zijn heel lief en behulpzaam en de hutjes, tenminste, die die er nog stonden, zijn allemaal anders en allemaal even schattig. 

Daar verbleef ik dus, ongeveer tweehonderd meter van het strand. Het enige wat ik in Cherating zelf heb gedaan, is surfen surfen surfen, beachvolleyen en relaxen. Ik voel me ook helemaal uitgerust nu. Heerlijk!

Ik echter niet alleen in Cherating geweest, maar ben ook twee nachten en drie dagen in een super-de-luxe beachresort geweest. Gratis natuurlijk, want zelf zou ik me dat nooooit kunnen veroorloven. Tomas en ik ontmoetten op dag twee in Cherating een hele aardige Franse jongen die helicopterpiloot is en op een soort van betaalde vakantie in het resort verbleef omdat zijn werkvisum nog niet elkaar was. Zijn kamergenoot was een weekje weg en hij nodrigde ons uit om een paar dagen langs te komen. Dit konden we natuurlijk niet afslaan! Tijdens de dagen in het resort hebben we gegolfd (buh ik ben echt de meeste verschrikkelijke golfer ooit!!!) en aan het zwembad gelegen (hier ben ik wel heeeeel erg goed in). 's Avonds hebben we lekker op de bank films gekeken, dat was echt heel chill. Dat maak je namelijk amper mee op reis, filmpje op de bank.

Na ons verblijf in het resort zijn Tomas en Camille samen verder gereisd, en ging ik terug naar Cherating om het surfen nog meer onder de knie te krijgen. Het lukt al best aardig nu! Ik had met de jongens afgesproken dat we elkaar met de kerst op Langkawi (prachtig eilandje aan de Westkust) zouden ontmoeten en daar zijn we nu dan ook.

In mijn laatste week in Cherating kwamen Larissa en Bird ook, dat was super leuk, om weer mensen van thuis te zien. Wel een beetje raar ook om bekenden te zien in Azie haha. Met zijn drieen hebben we vooral veel gesurfd en we gingen vaak bijtijds naar bed omdat surfen echt heel vermoeiend is. 

Over het surfen zelf kan ik helaas niet veel vertellen, dat moet je echt zelf een keer proberen als je wilt weten hoe het is. Ik vond het geweldig en ik ga ook zeker proberen om nog meer surfspots te vinden tijdens mijn reis!

Ik ben trouwens ook wel blij om weer aan de 'normale' westkust te zijn want de oostkust is heel erg islamitisch en hoewel ik hier geen problemen mee heb, was het soms wel lastig omdat je als vrouw wordt geacht je op de achtergrond te houden als je met mannen praat. Heel raar. Bijvoorbeeld als je vraagt naar de bushalte, moet de man dat doen, niet de vrouw. Dit was wel lastig om aan te wennen maar het is natuurlijk een stukje cultuur en ik moest me maar aanpassen. 

Hier op Langkawi is het ook heerlijk trouwens! Ben vanochtend aangekomen na een veel te lange busreis, maar heb de hele dag lekker op het strand gelegen. Het is hier nu kerstavond en ik zit met een biertje naast me dit blog te schrijven. We gaan zo lobster eten met een groepje mensen en daarna naar een Christmas Party in een Reggaebar. Ja, het leven is zo slecht nog niet...!

Oh ja en over vijf dagen zie ik Sylke en Bibi op Koh Pih Pih in Thailand! Daar gaan we Oud en Nieuw vieren! Suuuuper veel zin in!!!

Allemaal een hele goede kerst gewenst en het allerbeste voor in 2014!!!

Leuk dat jullie nog steeds allemaal mijn blog lezen :)!

Surfen!

Cherating Beach

De jongens aan het golfen

Sapjes bij Don't Tell Mama's, Cherating

Feestje bij de beachbar

Giga zwembad bij resort

 

Borneo

Mijn 2,5 weken in Kuching zitten er helaas bijna op. Over een paar uurtjes vlieg ik richting KL om vervolgens morgen de bus naar Cherating te pakken. Cherating is een stadje aan de oostkust van Maleisie en daar wil ik leren golfsurfen! De omstandigheden voor surfen schijnen hier perfect te zijn tijdens monsoon season (november-december) dus ik kom precies in de goede periode! Over Borneo heb ik heeeel erg veel te vertellen, veel meer dan op mijn blog past (dan heb ik gelukkig ook nog wat te melden als ik terug in Nederland ben haha) dus ik zal proberen de hoogte- en dieptepunten een beetje samen te vatten. Dat is wat de reizigers doen, aan het einde van iemands trip, als je die periode bespreekt, noemen we de beste en slechtste ervaringen op. Super leuk! Eerst maar eens een korte samenvatting over Borneo in het algemeen:

Wauw, wat is Borneo een gaaf eiland zeg! Je merkt heel erg goed dat je in een tropisch regenwoud bent, want het is hier echt gigantisch warm en vochtig! Als je vanuit je hostel naar buiten loopt, ben je binnen no-time zeiknat. Of dit zweet is of gewoon de luchtvochtigheid weet ik niet, maar het is geen prettig gevoel. Ook wordt je lekgestoken door alle muggen, de citroenolie waarmee ik me constant insmeer lijkt ze niks uit te maken. Maar gelukkig; ondanks al deze ongemakken heb ik echt een top tijd gehad hier en ik ga het ook zeker missen!

Kuching by night

Ik heb al veel leuke mensen ontmoet de laatste weken. Met deze mensen trek je meestal een paar dagen samen op, totdat ieder weer zijn eigen kant op gaat. Ik was voor ik op reis ging eigenlijk best bang dat het ontmoeten van mensen misschien eng zou zijn en dat ik veel alleen zou zijn, maar daar is gelukkig totaal geen sprake van hier! De mensen zijn geweldig hier. Iedereen heeft een ander leuk reisverhaal te vertellen! Ook de locale mensen zijn super! Heel erg vriendelijk en erg geinteresseerd in van alles en nog wat.

Ik heb de afgelopen 2,5 weken natuurlijk niet stilgezeten (op de drie dagen aan het zwembad na dan) en ik heb al veel vette dingen gezien! Als ik zo nadenk over de highlights dan denk ik dat ik de Rafflesia Flower en Bako National Park het vetst vond!

De Rafflesia Flower is de grootste bloem ter wereld en komt maar op enkele plekken voor. Ook bloeit hij maar vijf dagen per jaar. Hier op Borneo groeien een aantal van deze bloemen in Gunung Gading National Park en we hoorden via via dat een van deze bloemen in bloei stond dus dat leek ons wel tof om te zien! Om acht uur pakten we de bus om zo om tien uur bij de bloem te zijn en lekker wat rond te lopen. Niet dus.
Het openbaar vervoer in Azie is volgens mij zo'n beetje het meest onbetrouwbare wat er is. De ene keer is het het vliegtuig, de andere keer de bus... Alles is kapot en wordt ter plekke gemaakt. Als je mee wilt met de bus zit er dan niks anders op dan te wachten tot de monteurs (die vaak eerst nog vanaf ver moeten komen) klaar zijn met repareren.
Uiteindelijk waren we rond twee uur in het park en hadden we nog maar weinig tijd om op zoek te gaan naar de bloem (laatste bus ging om vier uur terug). We besloten dus maar een gids te huren om zo snel mogelijk bij de bloem te kunnen komen. Beste idee everrr! Dankzij de gids was onze tripje naar de bloem super interessant! De gids vertelde allemaal vette dingen over de jungle en wist van alles over de bloem te vertellen. En o ja, we hadden geluk, want er stond niet een, maar twee bloemen in bloei! Oeh en stinken joh die dingen, niet normaal!

Links Rafflesia in volle bloei, rechts Rafflesia niet in bloei

Verder ben ik twee keer naar Bako National Park geweest. Een keer voor een daytrip, en een keer voor een overnight stay. Bako National Park staat vooral bekend om de vele neusapen. Neusapen noemen ze hier trouwens ook wel de monkey Hollanda, vernoemd naar de Nederlanders omdat de mensen hier vinden dat wij zo'n gigantische neus hebben, haha!
Ik vond Bako zo vet omdat het echte jungle is, omgeven door zee. Je ziet dus alle enge dieren in het wild en hebt als je een stukje loopt ook uitzicht over de zee. Ik heb zelf in Bako neusapen, twee andere soorten apen, verschillende soorten slangen, vliegende grote knaagdieren (geen flauw idee wat het zijn), grote spinnen en natuurlijk heel veel enge insecten gezien.

De slangen vond ik het engst. Tijdens de trek door de jungle ben ik per ongeluk bij op een slang gaan staan, van schrik schoot de slang heel snel aan de kant, over mijn schoen heen... Ik dacht echt dat ik dood ging! Het was ook geen kleintje ofzo. Ik heb geluk gehad dat hij me niet gebeten heeft!

Slang naast onze slaaphut

Oke, nu zal ik proberen de beste en slechtste momenten op een rijtje te zetten:

Best experiences:

- De overnight stay at Bako. We hebben super lekker gewandeld door de jungle overdag en 's avonds echt gigantisch gelachen! Ik was daar met Ewa uit Polen, Kai uit Duitsland en Fiona uit Australie. Toen Kai (geweldige kerel, groot fan van alle dieren en hij maakte constant foto's van van alles en nog wat) 's avonds vertrok voor een nightwalk besloten ik, Ewa en Fiona biertjes te gaan drinken bij het restaurantje daar. We hebben de hele biervoorraad opgedronken daar en onze hele levensverhalen besproken! Ik heb nog maar zelden iemand ontmoet met zo'n leuke kijk op het leven als Ewa. Ze heeft al veel gereisd en had echt grappige verhalen te vertellen. Ook met Fiona kon ik erg goed opschieten. Super leuke meid met ook veel reiservaring en veel leuke verhalen! Ik kende haar al een aantal dagen en we hebben eigenlijk de afgelopen week alles samen gedaan. Geweldige avond op een fantastische locatie!

- De beach bar met live muziek in Damai. Ik weet niet precies waarom, maar ik voelde me heel gelukkig op dat moment. Ik had geskypt met papa, mama en Sylke en daarna begonnen twee meisjes live muziek te spelen. Het klonk erg goed! We zaten daar op ik denk zo'n 10 meter afstand van de zee en bekeken de zonsondergang. Ik kan het niet goed uitleggen maar soms heb je gewoon van die momenten dat je echt bewust denkt: Het leven is goed!... Dit was zo'n moment.

De bar met live muziek

- Mijn 'concert'. Ik heb afgelopen vrijdag een concert gegeven op een open-mic avond bij een bar hier. De bar zat helemaal vol en ik werd zo'n beetje gedwongen door de locals om het podium op te gaan. Ik zou de eerste Westerse vrouw zijn die daar ooit had opgetreden. Ik wilde eigenlijk liever niet want zoals de meesten van jullie weten ben ik het tegenovergestelde van een goede zangeres. Ook heb ik al heel lang geen gitaar meer gespeeld. Maar goed, na een tijdje twijfelen kon ik er eigenlijk al niet meer onderuit want ik werd al aangekondigd. Toen ben ik met frisse tegenzin het podium opgeklommen en heb de meest verschikkelijke versies van What's Up - 4 Non Blondes, I'm Yours - Jason Mraz en Sweet Child O' Mine - Guns 'N Roses ten gehore gebracht. Ik was ver-schrik-ke-lijk! Van de zenuwen wist ik de tekst EN de akkoorden niet meer en het was een drama. Toen het publiek dat doorkreeg begon iedereen ineens hard mee te zingen en werd het van verschrikkelijk ineens heel leuk! Echt iedereen zong mee en het was een hele leuke en bijzondere ervaring om dit ooit eens gedaan te hebben! Thanks to Fiona and Mac for supporting!

Mijn optreden

- Karaoke night & watching sunrise & sunset in one day. Fiona en ik zijn door Mac, een locale jongen die we hier ontmoet hebben uitgenodigd voor de verjaardag van een van zijn vrienden. We zijn naar een karaokebar geweest en ik heb met iedereen een praatje gemaakt, super leuk! Daarna zijn we om 5u 's ochtends naar een markt geweest om rijst met kip te eten. Toen de zon toch al bijna op was, zijn we ook maar meteen naar de rivier gegaan om de zonsopgang te kijken. Vervolgens snel naar bed en drie uur later zaten we alweer op de motorbike richting Santubong beach. Een erg rustig strand, niemand komt daar omdat er veel krokodillen zitten. Wij waren echter heel dapper en hebben daar de hele dag op het strand geslapen om aansluitend ook maar meteen de zonsondergang te bekijken!

Santubong Beach

Santubong Beach

- Drie dagen relaxen in Nanga Damai Homestay. Over deze dagen heb ik niet veel te vertellen, behalve dat ik drie dagen lang aan het zwembad heb gelegen en boeken heb gelezen. Maar het was heerlijk om even 'rust aan de kop' te hebben en je niet constant bezig te houden met sightseeing en getting around.

Slechte ervaringen:

- De dag van aankomst in Kuching heb ik me een paar uur wel redelijk eenzaam gevoeld. In mijn hostel waren 0,0 backpackers en ik moest dus echt de deur uit om vrienden te zoeken, haha. Gelukkig slaagde ik daar eind van de middag al in en toen ben ik een week lang met dat meisje, Olivia, opgetrokken tot zij afgelopen week richting KL vertrok.

- Eergisteren zijn we met de motorbike richting Gunung Gading National Park geweest om naar de watervallen te wandelen en daar te zwemmen. Echt super leuk! Alleen... de terugweg. Bah. Zoals ik al zei regent het hier, als het regent, heeeeel erg hard. Ook waren we te lang bij het strand blijven hangen. De terugtocht was dus in het pikkedonker, ons voorlicht werkte niet en geen lantaars langs de weg, en in de stromende regen (geen jas mee). Ja, dat was wel behoorlijk kut als ik dat zo mag zeggen!


Ik geloof niet dat ik meer slechte ervaringen heb, hihi.
Iedereen die ik de afgelopen weken heb ontmoet en die dit leest, super bedankt voor de toffe ervaringen en de leuke gesprekken!