Mijn 2,5 weken in Kuching zitten er helaas bijna op. Over een paar uurtjes vlieg ik richting KL om vervolgens morgen de bus naar Cherating te pakken. Cherating is een stadje aan de oostkust van Maleisie en daar wil ik leren golfsurfen! De omstandigheden voor surfen schijnen hier perfect te zijn tijdens monsoon season (november-december) dus ik kom precies in de goede periode! Over Borneo heb ik heeeel erg veel te vertellen, veel meer dan op mijn blog past (dan heb ik gelukkig ook nog wat te melden als ik terug in Nederland ben haha) dus ik zal proberen de hoogte- en dieptepunten een beetje samen te vatten. Dat is wat de reizigers doen, aan het einde van iemands trip, als je die periode bespreekt, noemen we de beste en slechtste ervaringen op. Super leuk! Eerst maar eens een korte samenvatting over Borneo in het algemeen:
Wauw, wat is Borneo een gaaf eiland zeg! Je merkt heel erg goed dat je in een tropisch regenwoud bent, want het is hier echt gigantisch warm en vochtig! Als je vanuit je hostel naar buiten loopt, ben je binnen no-time zeiknat. Of dit zweet is of gewoon de luchtvochtigheid weet ik niet, maar het is geen prettig gevoel. Ook wordt je lekgestoken door alle muggen, de citroenolie waarmee ik me constant insmeer lijkt ze niks uit te maken. Maar gelukkig; ondanks al deze ongemakken heb ik echt een top tijd gehad hier en ik ga het ook zeker missen!
Ik heb al veel leuke mensen ontmoet de laatste weken. Met deze mensen trek je meestal een paar dagen samen op, totdat ieder weer zijn eigen kant op gaat. Ik was voor ik op reis ging eigenlijk best bang dat het ontmoeten van mensen misschien eng zou zijn en dat ik veel alleen zou zijn, maar daar is gelukkig totaal geen sprake van hier! De mensen zijn geweldig hier. Iedereen heeft een ander leuk reisverhaal te vertellen! Ook de locale mensen zijn super! Heel erg vriendelijk en erg geinteresseerd in van alles en nog wat.
Ik heb de afgelopen 2,5 weken natuurlijk niet stilgezeten (op de drie dagen aan het zwembad na dan) en ik heb al veel vette dingen gezien! Als ik zo nadenk over de highlights dan denk ik dat ik de Rafflesia Flower en Bako National Park het vetst vond!
De Rafflesia Flower is de grootste bloem ter wereld en komt maar op enkele plekken voor. Ook bloeit hij maar vijf dagen per jaar. Hier op Borneo groeien een aantal van deze bloemen in Gunung Gading National Park en we hoorden via via dat een van deze bloemen in bloei stond dus dat leek ons wel tof om te zien! Om acht uur pakten we de bus om zo om tien uur bij de bloem te zijn en lekker wat rond te lopen. Niet dus.
Het openbaar vervoer in Azie is volgens mij zo'n beetje het meest onbetrouwbare wat er is. De ene keer is het het vliegtuig, de andere keer de bus... Alles is kapot en wordt ter plekke gemaakt. Als je mee wilt met de bus zit er dan niks anders op dan te wachten tot de monteurs (die vaak eerst nog vanaf ver moeten komen) klaar zijn met repareren.
Uiteindelijk waren we rond twee uur in het park en hadden we nog maar weinig tijd om op zoek te gaan naar de bloem (laatste bus ging om vier uur terug). We besloten dus maar een gids te huren om zo snel mogelijk bij de bloem te kunnen komen. Beste idee everrr! Dankzij de gids was onze tripje naar de bloem super interessant! De gids vertelde allemaal vette dingen over de jungle en wist van alles over de bloem te vertellen. En o ja, we hadden geluk, want er stond niet een, maar twee bloemen in bloei! Oeh en stinken joh die dingen, niet normaal!
Verder ben ik twee keer naar Bako National Park geweest. Een keer voor een daytrip, en een keer voor een overnight stay. Bako National Park staat vooral bekend om de vele neusapen. Neusapen noemen ze hier trouwens ook wel de monkey Hollanda, vernoemd naar de Nederlanders omdat de mensen hier vinden dat wij zo'n gigantische neus hebben, haha!
Ik vond Bako zo vet omdat het echte jungle is, omgeven door zee. Je ziet dus alle enge dieren in het wild en hebt als je een stukje loopt ook uitzicht over de zee. Ik heb zelf in Bako neusapen, twee andere soorten apen, verschillende soorten slangen, vliegende grote knaagdieren (geen flauw idee wat het zijn), grote spinnen en natuurlijk heel veel enge insecten gezien.
De slangen vond ik het engst. Tijdens de trek door de jungle ben ik per ongeluk bij op een slang gaan staan, van schrik schoot de slang heel snel aan de kant, over mijn schoen heen... Ik dacht echt dat ik dood ging! Het was ook geen kleintje ofzo. Ik heb geluk gehad dat hij me niet gebeten heeft!
Oke, nu zal ik proberen de beste en slechtste momenten op een rijtje te zetten:
Best experiences:
- De overnight stay at Bako. We hebben super lekker gewandeld door de jungle overdag en 's avonds echt gigantisch gelachen! Ik was daar met Ewa uit Polen, Kai uit Duitsland en Fiona uit Australie. Toen Kai (geweldige kerel, groot fan van alle dieren en hij maakte constant foto's van van alles en nog wat) 's avonds vertrok voor een nightwalk besloten ik, Ewa en Fiona biertjes te gaan drinken bij het restaurantje daar. We hebben de hele biervoorraad opgedronken daar en onze hele levensverhalen besproken! Ik heb nog maar zelden iemand ontmoet met zo'n leuke kijk op het leven als Ewa. Ze heeft al veel gereisd en had echt grappige verhalen te vertellen. Ook met Fiona kon ik erg goed opschieten. Super leuke meid met ook veel reiservaring en veel leuke verhalen! Ik kende haar al een aantal dagen en we hebben eigenlijk de afgelopen week alles samen gedaan. Geweldige avond op een fantastische locatie!
- De beach bar met live muziek in Damai. Ik weet niet precies waarom, maar ik voelde me heel gelukkig op dat moment. Ik had geskypt met papa, mama en Sylke en daarna begonnen twee meisjes live muziek te spelen. Het klonk erg goed! We zaten daar op ik denk zo'n 10 meter afstand van de zee en bekeken de zonsondergang. Ik kan het niet goed uitleggen maar soms heb je gewoon van die momenten dat je echt bewust denkt: Het leven is goed!... Dit was zo'n moment.
- Mijn 'concert'. Ik heb afgelopen vrijdag een concert gegeven op een open-mic avond bij een bar hier. De bar zat helemaal vol en ik werd zo'n beetje gedwongen door de locals om het podium op te gaan. Ik zou de eerste Westerse vrouw zijn die daar ooit had opgetreden. Ik wilde eigenlijk liever niet want zoals de meesten van jullie weten ben ik het tegenovergestelde van een goede zangeres. Ook heb ik al heel lang geen gitaar meer gespeeld. Maar goed, na een tijdje twijfelen kon ik er eigenlijk al niet meer onderuit want ik werd al aangekondigd. Toen ben ik met frisse tegenzin het podium opgeklommen en heb de meest verschikkelijke versies van What's Up - 4 Non Blondes, I'm Yours - Jason Mraz en Sweet Child O' Mine - Guns 'N Roses ten gehore gebracht. Ik was ver-schrik-ke-lijk! Van de zenuwen wist ik de tekst EN de akkoorden niet meer en het was een drama. Toen het publiek dat doorkreeg begon iedereen ineens hard mee te zingen en werd het van verschrikkelijk ineens heel leuk! Echt iedereen zong mee en het was een hele leuke en bijzondere ervaring om dit ooit eens gedaan te hebben! Thanks to Fiona and Mac for supporting!
- Karaoke night & watching sunrise & sunset in one day. Fiona en ik zijn door Mac, een locale jongen die we hier ontmoet hebben uitgenodigd voor de verjaardag van een van zijn vrienden. We zijn naar een karaokebar geweest en ik heb met iedereen een praatje gemaakt, super leuk! Daarna zijn we om 5u 's ochtends naar een markt geweest om rijst met kip te eten. Toen de zon toch al bijna op was, zijn we ook maar meteen naar de rivier gegaan om de zonsopgang te kijken. Vervolgens snel naar bed en drie uur later zaten we alweer op de motorbike richting Santubong beach. Een erg rustig strand, niemand komt daar omdat er veel krokodillen zitten. Wij waren echter heel dapper en hebben daar de hele dag op het strand geslapen om aansluitend ook maar meteen de zonsondergang te bekijken!
- Drie dagen relaxen in Nanga Damai Homestay. Over deze dagen heb ik niet veel te vertellen, behalve dat ik drie dagen lang aan het zwembad heb gelegen en boeken heb gelezen. Maar het was heerlijk om even 'rust aan de kop' te hebben en je niet constant bezig te houden met sightseeing en getting around.
Slechte ervaringen:
- De dag van aankomst in Kuching heb ik me een paar uur wel redelijk eenzaam gevoeld. In mijn hostel waren 0,0 backpackers en ik moest dus echt de deur uit om vrienden te zoeken, haha. Gelukkig slaagde ik daar eind van de middag al in en toen ben ik een week lang met dat meisje, Olivia, opgetrokken tot zij afgelopen week richting KL vertrok.
- Eergisteren zijn we met de motorbike richting Gunung Gading National Park geweest om naar de watervallen te wandelen en daar te zwemmen. Echt super leuk! Alleen... de terugweg. Bah. Zoals ik al zei regent het hier, als het regent, heeeeel erg hard. Ook waren we te lang bij het strand blijven hangen. De terugtocht was dus in het pikkedonker, ons voorlicht werkte niet en geen lantaars langs de weg, en in de stromende regen (geen jas mee). Ja, dat was wel behoorlijk kut als ik dat zo mag zeggen!
Ik geloof niet dat ik meer slechte ervaringen heb, hihi.
Iedereen die ik de afgelopen weken heb ontmoet en die dit leest, super bedankt voor de toffe ervaringen en de leuke gesprekken!
Wauw, wat is Borneo een gaaf eiland zeg! Je merkt heel erg goed dat je in een tropisch regenwoud bent, want het is hier echt gigantisch warm en vochtig! Als je vanuit je hostel naar buiten loopt, ben je binnen no-time zeiknat. Of dit zweet is of gewoon de luchtvochtigheid weet ik niet, maar het is geen prettig gevoel. Ook wordt je lekgestoken door alle muggen, de citroenolie waarmee ik me constant insmeer lijkt ze niks uit te maken. Maar gelukkig; ondanks al deze ongemakken heb ik echt een top tijd gehad hier en ik ga het ook zeker missen!
 |
| Kuching by night |
Ik heb al veel leuke mensen ontmoet de laatste weken. Met deze mensen trek je meestal een paar dagen samen op, totdat ieder weer zijn eigen kant op gaat. Ik was voor ik op reis ging eigenlijk best bang dat het ontmoeten van mensen misschien eng zou zijn en dat ik veel alleen zou zijn, maar daar is gelukkig totaal geen sprake van hier! De mensen zijn geweldig hier. Iedereen heeft een ander leuk reisverhaal te vertellen! Ook de locale mensen zijn super! Heel erg vriendelijk en erg geinteresseerd in van alles en nog wat.
Ik heb de afgelopen 2,5 weken natuurlijk niet stilgezeten (op de drie dagen aan het zwembad na dan) en ik heb al veel vette dingen gezien! Als ik zo nadenk over de highlights dan denk ik dat ik de Rafflesia Flower en Bako National Park het vetst vond!
De Rafflesia Flower is de grootste bloem ter wereld en komt maar op enkele plekken voor. Ook bloeit hij maar vijf dagen per jaar. Hier op Borneo groeien een aantal van deze bloemen in Gunung Gading National Park en we hoorden via via dat een van deze bloemen in bloei stond dus dat leek ons wel tof om te zien! Om acht uur pakten we de bus om zo om tien uur bij de bloem te zijn en lekker wat rond te lopen. Niet dus.
Het openbaar vervoer in Azie is volgens mij zo'n beetje het meest onbetrouwbare wat er is. De ene keer is het het vliegtuig, de andere keer de bus... Alles is kapot en wordt ter plekke gemaakt. Als je mee wilt met de bus zit er dan niks anders op dan te wachten tot de monteurs (die vaak eerst nog vanaf ver moeten komen) klaar zijn met repareren.
Uiteindelijk waren we rond twee uur in het park en hadden we nog maar weinig tijd om op zoek te gaan naar de bloem (laatste bus ging om vier uur terug). We besloten dus maar een gids te huren om zo snel mogelijk bij de bloem te kunnen komen. Beste idee everrr! Dankzij de gids was onze tripje naar de bloem super interessant! De gids vertelde allemaal vette dingen over de jungle en wist van alles over de bloem te vertellen. En o ja, we hadden geluk, want er stond niet een, maar twee bloemen in bloei! Oeh en stinken joh die dingen, niet normaal!
 |
| Links Rafflesia in volle bloei, rechts Rafflesia niet in bloei |
Verder ben ik twee keer naar Bako National Park geweest. Een keer voor een daytrip, en een keer voor een overnight stay. Bako National Park staat vooral bekend om de vele neusapen. Neusapen noemen ze hier trouwens ook wel de monkey Hollanda, vernoemd naar de Nederlanders omdat de mensen hier vinden dat wij zo'n gigantische neus hebben, haha!
Ik vond Bako zo vet omdat het echte jungle is, omgeven door zee. Je ziet dus alle enge dieren in het wild en hebt als je een stukje loopt ook uitzicht over de zee. Ik heb zelf in Bako neusapen, twee andere soorten apen, verschillende soorten slangen, vliegende grote knaagdieren (geen flauw idee wat het zijn), grote spinnen en natuurlijk heel veel enge insecten gezien.
De slangen vond ik het engst. Tijdens de trek door de jungle ben ik per ongeluk bij op een slang gaan staan, van schrik schoot de slang heel snel aan de kant, over mijn schoen heen... Ik dacht echt dat ik dood ging! Het was ook geen kleintje ofzo. Ik heb geluk gehad dat hij me niet gebeten heeft!
 |
| Slang naast onze slaaphut |
Oke, nu zal ik proberen de beste en slechtste momenten op een rijtje te zetten:
Best experiences:
- De overnight stay at Bako. We hebben super lekker gewandeld door de jungle overdag en 's avonds echt gigantisch gelachen! Ik was daar met Ewa uit Polen, Kai uit Duitsland en Fiona uit Australie. Toen Kai (geweldige kerel, groot fan van alle dieren en hij maakte constant foto's van van alles en nog wat) 's avonds vertrok voor een nightwalk besloten ik, Ewa en Fiona biertjes te gaan drinken bij het restaurantje daar. We hebben de hele biervoorraad opgedronken daar en onze hele levensverhalen besproken! Ik heb nog maar zelden iemand ontmoet met zo'n leuke kijk op het leven als Ewa. Ze heeft al veel gereisd en had echt grappige verhalen te vertellen. Ook met Fiona kon ik erg goed opschieten. Super leuke meid met ook veel reiservaring en veel leuke verhalen! Ik kende haar al een aantal dagen en we hebben eigenlijk de afgelopen week alles samen gedaan. Geweldige avond op een fantastische locatie!
- De beach bar met live muziek in Damai. Ik weet niet precies waarom, maar ik voelde me heel gelukkig op dat moment. Ik had geskypt met papa, mama en Sylke en daarna begonnen twee meisjes live muziek te spelen. Het klonk erg goed! We zaten daar op ik denk zo'n 10 meter afstand van de zee en bekeken de zonsondergang. Ik kan het niet goed uitleggen maar soms heb je gewoon van die momenten dat je echt bewust denkt: Het leven is goed!... Dit was zo'n moment.
 |
| De bar met live muziek |
- Mijn 'concert'. Ik heb afgelopen vrijdag een concert gegeven op een open-mic avond bij een bar hier. De bar zat helemaal vol en ik werd zo'n beetje gedwongen door de locals om het podium op te gaan. Ik zou de eerste Westerse vrouw zijn die daar ooit had opgetreden. Ik wilde eigenlijk liever niet want zoals de meesten van jullie weten ben ik het tegenovergestelde van een goede zangeres. Ook heb ik al heel lang geen gitaar meer gespeeld. Maar goed, na een tijdje twijfelen kon ik er eigenlijk al niet meer onderuit want ik werd al aangekondigd. Toen ben ik met frisse tegenzin het podium opgeklommen en heb de meest verschikkelijke versies van What's Up - 4 Non Blondes, I'm Yours - Jason Mraz en Sweet Child O' Mine - Guns 'N Roses ten gehore gebracht. Ik was ver-schrik-ke-lijk! Van de zenuwen wist ik de tekst EN de akkoorden niet meer en het was een drama. Toen het publiek dat doorkreeg begon iedereen ineens hard mee te zingen en werd het van verschrikkelijk ineens heel leuk! Echt iedereen zong mee en het was een hele leuke en bijzondere ervaring om dit ooit eens gedaan te hebben! Thanks to Fiona and Mac for supporting!
 |
| Mijn optreden |
- Karaoke night & watching sunrise & sunset in one day. Fiona en ik zijn door Mac, een locale jongen die we hier ontmoet hebben uitgenodigd voor de verjaardag van een van zijn vrienden. We zijn naar een karaokebar geweest en ik heb met iedereen een praatje gemaakt, super leuk! Daarna zijn we om 5u 's ochtends naar een markt geweest om rijst met kip te eten. Toen de zon toch al bijna op was, zijn we ook maar meteen naar de rivier gegaan om de zonsopgang te kijken. Vervolgens snel naar bed en drie uur later zaten we alweer op de motorbike richting Santubong beach. Een erg rustig strand, niemand komt daar omdat er veel krokodillen zitten. Wij waren echter heel dapper en hebben daar de hele dag op het strand geslapen om aansluitend ook maar meteen de zonsondergang te bekijken!
 |
| Santubong Beach |
 |
| Santubong Beach |
- Drie dagen relaxen in Nanga Damai Homestay. Over deze dagen heb ik niet veel te vertellen, behalve dat ik drie dagen lang aan het zwembad heb gelegen en boeken heb gelezen. Maar het was heerlijk om even 'rust aan de kop' te hebben en je niet constant bezig te houden met sightseeing en getting around.
Slechte ervaringen:
- De dag van aankomst in Kuching heb ik me een paar uur wel redelijk eenzaam gevoeld. In mijn hostel waren 0,0 backpackers en ik moest dus echt de deur uit om vrienden te zoeken, haha. Gelukkig slaagde ik daar eind van de middag al in en toen ben ik een week lang met dat meisje, Olivia, opgetrokken tot zij afgelopen week richting KL vertrok.
- Eergisteren zijn we met de motorbike richting Gunung Gading National Park geweest om naar de watervallen te wandelen en daar te zwemmen. Echt super leuk! Alleen... de terugweg. Bah. Zoals ik al zei regent het hier, als het regent, heeeeel erg hard. Ook waren we te lang bij het strand blijven hangen. De terugtocht was dus in het pikkedonker, ons voorlicht werkte niet en geen lantaars langs de weg, en in de stromende regen (geen jas mee). Ja, dat was wel behoorlijk kut als ik dat zo mag zeggen!
Ik geloof niet dat ik meer slechte ervaringen heb, hihi.
Iedereen die ik de afgelopen weken heb ontmoet en die dit leest, super bedankt voor de toffe ervaringen en de leuke gesprekken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten