zondag 24 november 2013

De drie K's


Mijn laatste post is alweer een tijdje terug en inmiddels zit ik in Kuching, op Borneo. Borneo staat natuurlijk bekend om de tropische regenwouden en de orang oetans die hier in het wild leven.
Voor zover ik al een mening heb kunnen vormen over Borneo in de nacht en halve dag dat ik hier ben, vind ik het vooral heeeel warm en vochtig. Om de haverklap is er een tropische bui waarbij het echt lijkt alsof de hemel zich opent en het water klettert dan naar beneden. Op zulke momenten vind ik het héél prettig dat hier overal overdekte stroken zijn langs de weg, zodat je lekker droog blijft.
Kuching ligt aan een grote rivier. Aan de overkant van de rivier, vanaf de stadskant gezien, begint het tropisch regenwoud. Ik ben van plan om daar morgen een kijkje te gaan nemen.


Rivier bij Kuching














Kathmandu

Ik heb de afgelopen week natuurlijk ook leuke dingen gedaan. Zo heb ik na het chill weekje in Pokhara twee dagen sightseeing gedaan in Kathmandu met papa, Marloes en Vimsem, een kennis van kennissen van ons (ja ja). Vimsem heeft ons prachtige tempels laten zien in en rondom Kathmandu.
Ik vond persoonlijk de monkey temple het vetst. Deze tempel ligt ergens in Kathmandu en is te bereiken door middel van een gigantisch lange trap omhoog, ik denk van zo'n 150 meter hoog. Overal rondom de tempel lopen wilde aapjes. Deze aapjes zijn hartstikke leuk om te zien, maar pas op dat je geen eten of drinken in je handen hebt, want dat pakken ze van je af. Ik heb dit gelukkig niet meegemaakt, maar ik sprak een meisje van wie het coca cola flesje gejat werd. Vervolgens beet het aapje een gaatje in de onderkant en dronk het op, hihi.
Als je eenmaal bovenaan de trap bent is er behalve een bende apen ook een Boeddhistische tempel en een prachtig uitzicht over Kathmandu! Voor de mensen die ooit deze stad nog gaan bezoeken, de monkey temple is dus zeker een must!


met Vimsems dochter en vrouw














Kuala Lumpur


Afgelopen woensdag zijn papa, Marloes en ik samen naar Kuala Lumpur in Maleisië gevlogen. Daar hadden zij een overstap naar Amsterdam. We hebben daar afscheid genomen ik bleef dus alleen over. Ik heb de KLIA express trein genomen naar het stadscentrum en vanuit daar de LRT (light rail transit, zoiets als de metro) naar mijn hostel. Mijn hostel, The Reggae Mansion, bevindt zich aan de rand van Chinatown en staat bekend om de rooftopbar. Daar wilde ik natuurlijk wel even een biertje drinken! Toen ik er aankwam, werd ik overdonderd door het uitzicht. Jeetje wat een verschil vergeleken met Kathmandu! Ik bevond me midden tussen alle wolkenkrabbers, waarvan een paar zelfs behoren tot de hoogste ter wereld!
Het biertje smaakte me goed maar ik was nog een beetje te verlegen om meteen al vrienden te zoeken. Gelukkig bleek dat zoeken niet nodig was, want er kwam al heel snel een meisje naar me toe om te vragen of ik bij hun wilde komen zitten. Dit heb ik gedaan en ik heb een hele gezellige avond gehad met allerlei mensen uit verschillende landen. De voertaal was natuurlijk Engels, en het viel me op dat iedereen dat extreem goed en vrijwel accentloos sprak.


Uitzicht vanaf de rooftop bar




















De volgende dag, eigenlijk mijn eerste échte dag in KL, heb ik 's ochtends mijn Thaise visum aangevraagd bij de ambassade. Dit duurde helaas langer dan verwacht waardoor ik mijn afspraak met een van de jongens van die avond ervoor om naar de Batu Caves te gaan, miste. Ik ben dus maar richting de KL tower gewandeld. Deze toren is uit mijn hoofd volgens mij 416 meter hoog en staat op nummer vier in de lijst hoogste radiotorens ter wereld. Ik heb mijn handtekening gezet onderaan het formulier dat de toren op geen enkele manier aansprakelijk was voor mijn eventuele dood, en ben naar boven gegaan. Vanaf daar had ik een geweldig uitzicht over de stad en ik kon eveneens de Petronas Twin Towers van relatief dichtbij bewonderen. Dit was super gaaf! Verder ben ik die dag naar Chinatown geweest en heb ik weer gechilld op de rooftopbar.


Op de KL tower met uitzicht op de Petronas towers














Mijn tweede dag KL was ook hartstikke leuk. Na het ophalen van mijn visum ben ik met een groepje meisjes, Engelsen en Amerikanen, naar de eet-wijk geweest. Dit is een grote buurt waar je overal heerlijke streetfood kunt krijgen. Ook is het vlakbij de barstreet, waar we 's avonds heen zouden gaan. We hebben ergens op een hoek van een straat in een klein eettentje gegeten, en het was, tot mijn verbazing want ik geloof nooit dat eten wat de hele dag op straat ligt te rotten nog geschikt is voor consumptie, heerlijk! 
We hadden een grote krabschotel, geroosterde eend, gekke rijst met gedroogd varken erin, een of ander groente gerecht met gedroogde vis erdoor en pinda's in olie. Jammie! 
Vervolgens zijn we de barstreet in gegaan en hebben we lekker gefeest.


Krab in het streetfood restaurant





















Kutvlucht


Gisteren ben ik 's ochtends nog naar de central market geweest om wat te shoppen en dan zou ik om vijf uur 's middags vliegen. Helaas werd het een drama dag!
Eerst stond ik op het verkeerde vliegveld (wist ik veel dat KL meerdere vliegvelden had). Toen ik vroeg waar ik dan wel heen moest en zei hoe laat zei die mevrouw: "Ok, you must go to the bus station NOW! RUN!" Dus ik rennen als een gek en ik haalde de bus nog maar net. Toen was ik nog net op tijd om te kunnen inchecken op het andere vliegveld. Helaas begreep ik niet hoe het inchecken werkte want alles stond aangegeven in Maleis en Chinees. Na het aan heel veel mensen gevraagd te hebben lukte het (er was geen balie, het moest via de computer ergens daar). Toen rende ik naar de bagage drop off, waar natuurlijk een gigantische rij was. Stressss. Uiteindelijk stond ik ongeveer 25 minuten voor het vliegtuig zou gaan bij de gate (20 min van te voren gaat die dicht). Toen ik niemand zag staan daar raakte ik in paniek, ik dacht dat ik hem al gemist had. Maar nee, het bleek dat hij vertraging had. Lucky me! Maar toen we een uur te laat in het vliegtuig stapten, ging hij maar steeds niet weg. Na lang stilstaan kwam de mededeling dat het vliegtuig kapot was en dat er een andere moest komen, we moesten terug naar de gate. Uiteindelijk, vier uur laten dan gepland, hingen we in de lucht! Tijdens de vlucht merkte ik op dat de meisjes naast mij, moslima's compleet gehuld in bedekkende kleding, allebei 50 shades of grey aan het lezen waren.. ben ik gek of is dat gek?

Haha, nou ja, ik ben blij dat alles uiteindelijk goed is gekomen en dat ik een hostel heb gevonden hier, mét een zespersoons kamer voor mij alleen! 

Luxe privé kamer
Ik zal binnenkort een verhaal schrijven over mijn avonturen op Borneo, waarnaar ik zelf erg benieuwd ben!

Bedankt voor het lezen allemaal :)





















Geen opmerkingen:

Een reactie posten